Zawartość
Historia gminy
Pierwsza znana pisemna wzmianka o Šimonovicach pochodzi z 1545 roku, z czasów, gdy Šimonovice należały do posiadłości dubskiej (czeskodubskiej), której właścicielem był wówczas Jan z Vertenberka (1543-1552). Gdy posiadłość dubską i frýdštejnską po porażce na Białej Górze zdobył książę Albrecht von Wallenstein, stworzył w niej wiele majątków lennych, którymi obdarował swoich wiernych sprzymierzeńców i oficerów. Były to majątki Starý Dub, Šestávsí, Hodkovice, Domaslovice, Družcov, Roveň oraz majątek Sedmivsí, do którego należały miejscowości Vesec u Liberce, Dlouhý Most, Jeřmanice, Javorník, Vratislavice nad Nisou, Záskalí oraz Šimonovice. Właścicielem Sedmivsí został pułkownik Jakub Reinhart z Heistern.
Początkowo w Šimonovicach w XVII wieku znajdowało się prawdopodobnie tylko jedno duże gospodarstwo. Folwark, od którego stopniowo oddzielano poszczególne domy chłopskie oraz grunty przeznaczane pod budowę chałup. Najprawdopodobniej folwark ten stał pośrodku obecnej zabudowy – w miejscu nieistniejącego już dziś domu nr 23 – tam, gdzie stoi obora.
Na górnym końcu osady w budynku nr 22 mieściła się kuźnia. Ówczesna niezbędna część każdej osady. Dlatego przez wiele stuleci miejsce to nazywano "u kowali". Prawdopodobnie już na początku istnienia miejscowości, w XVI wieku, na granicznym gruncie zbudowano młyn. Niemiecki historyk Vilém Hermann opisuje, że oprócz nazwy "u kowali" ["u kovářů"] zachowały się także inne czeskie nazwy domów i miejsc. Dom nr 14 nazywano "u Czechów", nr 42 "u Brunclíków", południowa część miejscowości nosiła nazwę Stará Lípa. To tylko kolejny dowód tego, że Šimonovice (podobnie jak okoliczne miejscowości Rašovka, Bystrá, Vesec, Rochlice, Hluboká) powstały w wyniku wewnątrzkrajowego czeskiego zasiedlania tych ziem a dopiero później, przede wszystkim w czasie kontrreformacji, z sąsiednich Niemiec przybywali tu także mieszkańcy narodowości niemieckiej. O czeskim pochodzeniu Šimonovic świadczy też ich nazwa, pochodząca prawdopodobnie od imienia pierwszego wójta - Šimona. Zachowała się również w niemieckiej nazwie Schimsdorf, która pojawiła się dopiero później.
Šimonovice leżą na północnym zboczu grzbietu Rašovský hřeben. Przez tereny te przepływały cztery potoki, spośród których największe są Doubský i Hraniční potok. Hraniční potok stanowił jednocześnie granicę pomiędzy posiadłościami dubską i liberecką. Oba potoki i ich mniejsze dopływy się łączyły, napędzały koło młyna pod nr 1 i dalej płynęły jako potok Doubský, który oddzielał teren miejscowości Doubí i Vesec. W Rochlicach wpływał do Nysy.
